Το Πρόγραμμα έχει ως στόχο να οδηγήσει τα παιδιά να βιώσουν άμεσα τη Διαφορετικότητα και, στη συνέχεια, να αναγνωρίσουν τις ταυτοτικές, αξιακές και συναισθηματικές παραμέτρους της και να προβληματιστούν γύρω από αυτές.
Το πρόγραμμα ξεκινάει με ένα μικρό τέχνασμα που οδηγεί τρία από τα παιδιά της ομάδας σε διαφορετική θέση από τα υπόλοιπα και καλούνται όλοι να σκεφτούν και να συζητήσουν με επιχειρήματα κατά πόσο αυτό που συνέβη ήταν ένα απλό λάθος, κάτι τυχαίο, προέκυψε από ανάγκη ή οφείλεται σε δόλο.
Στη συνέχεια διερευνούμε με όλη την ομάδα πώς αισθάνεται κάποιος/α απέναντι στο λάθος, στο τυχαίο, την ανάγκη και το δόλο. Με βάση τους τέσσερις αυτούς άξονες ξεδιπλώνεται και αναλύεται μια βεντάλια συναισθημάτων: θυμός, φόβος, απογοήτευση, ενοχή, αισιοδοξία, αλληλεγγύη, αδικία, διεκδίκηση.
Αναλύουμε την προέλευση των συναισθημάτων και φτιάχνουμε ένα χάρτη συναισθημάτων. Περνάμε στη διαχείρισή τους και στις διαφορετικές αντιδράσεις: αδυναμία, απογοήτευση, βία, θυμός, μοιρολατρία, αισιοδοξία, κλπ. Συζητάμε πιθανές λύσεις και επικεντρώνουμε στις λύσεις που είναι πιο επωφελείς και παραγωγικές.
Για να αντιληφθούμε τι συμβαίνει και πώς αντιμετωπίζονται προβλήματα σαν αυτά του μικρόκοσμού μας στο μεγαλύτερο κάδρο, μοιράζουμε αποκόμματα από εφημερίδες και σχολιάζουμε προβλήματα και λύσεις όπως παρουσιάζονται στον Τύπο. Φανταζόμαστε τον εαυτό μας στη θέση άλλων παιδιών που έγιναν είδηση. Μπαίνοντας στη θέση τους, γράφουμε μικρές αγγελίες ζητώντας βοήθεια και περιγράφουμε πώς φανταζόμαστε τον άνθρωπο που θα μπορούσε να μας βοηθήσει.
Στο τέλος, συμπληρώνει κάθε παιδί την πολιτισμική του ταυτότητα που περιλαμβάνει στοιχεία για το ποιος/α είναι, πώς θεωρεί ότι τον/την βλέπουν οι άλλοι, τις επιθυμίες και τις προσδοκίες του, σε τι μοιάζει και σε τι διαφέρει από τους άλλους, όσα θεωρεί θετικά και όσα πιστεύει αρνητικά στοιχεία της ταυτότητας του.
Καταλήγουμε υπογραμμίζοντας ότι:
Η ΤΑΥTOΤΗΤΑ ΜΑΣ ΔΕΝ ΠΑΙΡΝΕΙ ΒΑΘΜΟ
ΓΙΑΤΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΜΕΙΣ, ΟΛΟΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΙ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΟΙ
ΜΕΣΑ ΣΕ ΕΝΑΝ ΠΟΛΥΧΡΩΜΟ ΚΟΣΜΟ
